Uiterlijke kenmerken

Van de bijna 80 soorten Alocasia kan men er vijf in de Bush zien. Het zijn door de enorm grote bladeren zeer opvallende planten. De groeivorm van deze planten heet ‘kruidachtig’, maar het zijn wel heel grote kruiden: de grootste soort in de Bush wordt geregeld twee en soms tot vijf meter hoog! Opvallend is ook de grote wortelstok, die deels boven de grond te zien is.

Eigenschappen van de Olifantsoor

Bijzondere aanpassing aan de leefomgeving

Bijzondere aanpassing aan de leefomgeving

Het olifantsoor groeit op de bodem van het regenwoud. De hogere bomen vangen in tropische bossen bijna al het licht reeds in de kruinen weg. Op de bodem van het dichte regenwoud is het dus relatief donker. Veel regenwoudplanten in de bodemlaag of struiklaag hebben daarom opvallend groot blad. Dan hebben ze namelijk veel oppervlak voor de bladgroenkorrels en kunnen ze toch voldoende licht opvangen voor een goede groei.

Wist u dit al over de olifantsoor?

  • Is het blad van een olifantsoor echt zo groot als het oor van een olifant? Ja en nee. Zelfs de bladeren van de grote soort Alocasia macrorrhizos zijn een stuk kleiner dan de oren van een Afrikaanse olifant. Maar ze zijn wel even groot of groter dan de oren van een Aziatische olifant!
  • De enorme bladeren worden in de tropen bij een plots opkomend buitje wel eens als paraplu’s gebruikt.
  • Het olifantsoor houdt van veel vochtigheid. Niet alleen maar in de lucht, maar ook in de grond. Daarom groeit deze plant het liefst langs stroompjes en riviertjes.
  • Omdat ze vrij tolerant tegen zout in de bodem is, kan deze plant ook op kleine atollen en eilandjes groeien, die helemaal omringd zijn door zeewater.
Plant-dier-relatie

Plant-dier-relatie

De bloeiwijze van het olifantsoor ziet eruit als bij de inheemse aronskelken, alleen dan véél groter. Op de bloeiwijze bevinden zich talloze piepkleine bloemetjes. Veel nectar maakt de plant niet. Maar vliegen en kevers komen af op het stuifmeel. Zij zijn dan ook de bestuivers van de Alocasia.

Gebruik door de mens

Gebruik door de mens

Olifantsoren zijn al lang in de tropen en subtropen als sierplant in zwang. De wortelstok bevat veel zetmeel. Uit de wortelstok wordt taro gewonnen, al zijn Alocasias niet de enige leveranciers van dit koolhydraatproduct, ook andere tropische aronskelkplanten leveren taro. Rauw eten is trouwens geen goed idee, want de wortelstokken bevatten veel oxaalzuur dat licht giftig is.

Bedreiging & bescherming

Deze plant is gelukkig niet bedreigd. Het olifantsoor groeit snel. Het heeft mede door de verspreiding door de mens inmiddels een groot verspreidingsgebied. Op sommige locaties waar de plant niet van nature thuis is, kan hij verwilderen en zich invasief gedragen.

Het olifantsoor in Burgers’ Bush

Deze plant is in de Bush eigenlijk niet te missen, voor wie ook maar een beetje naar haar zoekt. Mooie exemplaren bevinden zich bijvoorbeeld vlak bij de afslag naar de giraffestal, of op het avonturenpaadje in het Aziatisch gedeelte van de Bush.

Toen in de zomer van 2020 de nieuwe serre van het Bush Restaurant werd gebouwd, zijn er voor de serre ook wat olifantsoren geplant. Daar hebben ze laten zien met welk enorm tempo ze groeien als ze het op een plek naar hun zin hebben. Vanuit de serre zijn deze planten dus zeker ook goed te bewonderen.