Verzorging van giftige dieren

De dierverzorgers van Burgers’ Desert werken met een aantal giftige dieren en daarbij zijn bijzondere voorzorgsmaatregelen nodig.

De dierverzorgers van Burgers’ Desert werken met een aantal giftige dieren en daarbij zijn bijzondere voorzorgsmaatregelen nodig. De meest giftige dieren in de Desert zijn de diamantratelslangen. In de Verenigde Staten overlijden jaarlijks een handvol mensen na de beet van zo’n slang. Een ratelslang die zich bedreigd voelt, zal niet meteen bijten: meestal zal ze eerst waarschuwend met haar staart ratelen. Maar voorzichtigheid is zeker op zijn plaats!

De verzorgers betreden het verblijf nooit als de slangen zich erin bevinden. In plaats daarvan blijven ze in de verzorgersruimte naast het slangenverblijf staan en openen de bovenste helft van een in tweeën gedeelde deur. Met een speciale slangenhaak manoeuvreren ze de gifslangen naar een bepaalde plek in het verblijf. De slangen zijn het gewend om vanaf daar naar kleinere terraria achter de schermen te kruipen. Daar zit dan in elk terrarium één slang. Nu worden de slangen gevoerd, meestal met een dode muis. Terwijl de slangen rustig eten, kunnen de verzorgers het grote slangenverblijf schoon maken. Slangen eten niet heel vaak; hier in Burgers’ Zoo krijgen de ratelslangen eens in de drie weken voedsel. 

Het gilamonster

Het gilamonster is één van de weinige giftige soorten hagedissen op aarde. Ze hebben geen gespecialiseerde giftanden voorin de bek zoals een ratelslang. Bij gilamonsters zitten de gifklieren achter in de bek en ze moeten het gif als het ware in een prooi of in een tegenstander ‘inkauwen’. Problematische ongevallen met gilamonsters komen dus nauwelijks voor, het gif is voor gezonde mensen doorgaans niet dodelijk. De verzorgers hanteren deze dieren dan ook direct, bijvoorbeeld als ze op een weegschaal worden geplaatst. Met een handige greep in de nek van de hagedis voorkomt de verzorger dat het gilamonster in zijn hand kan bijten. Ook hier wordt uit voorzorg altijd volgens een veiligheidsprotocol gewerkt. Dus zijn er altijd twee verzorgers aanwezig tijdens het hanteren van de dieren. Ook zijn verblijven van gifdieren voorzien van sloten waar alleen enkele verzorgers die met deze dieren mogen werken, de sleutel van hebben.  

Verdedigingsgedrag van de vogelspin

De meeste vogelspinnen zijn lang niet zo giftig als hun reputatie doet geloven. Als bijvoorbeeld onze roodknievogelspinnen bijten, is dat voor mensen niet erger dan een wespensteek. En vogelspin die zich bedreigd en gestrest voelt, zal tevens eerst de haartjes op haar achterlijf afwerpen. Deze haartjes irriteren de huid van mensen sterk. De dierverzorger zal met de spinnen altijd zo omgaan dat het afwerpen van de haartjes zo goed mogelijk wordt vermeden – niet alleen vanwege de vervelende huidirritaties, maar ook omdat de spin beter niet zodanig gestrest kan worden dat dit verdedigingsgedrag optreedt!