Zoals alle roggen behoort de zwartkin-gitaarrog tot de kraakbeenvissen, net als ook de haaien. Gitaarroggen hebben een lichaam dat in de voorste helft plat is als bij een typische rog en een achterlijf dat meer op dat van een haai lijkt. Toch zijn het echte roggen en geen tussenvorm of hybriden tussen haaien en roggen.
Gitaarroggen liggen meestal op de bodem van de ondiepe zee. Daar zoeken ze ook hun voedsel, in het zand. Ze woelen met hun naar voren uitgerekte, platte snuit in het zand naar bodemlevende dieren. De mond is bij roggen aan de onderkant van het lijf – dat is wel zo handig als je dieren die onder je leven op wilt eten!
Alle soorten gitaarroggen hebben een inwendige bevruchting en zijn eierlevendbarend. Dit betekent dat het moederdier de jongen binnen de eihuiden in haar lijf houdt totdat ze uitkomen. Na de bevalling is er geen ouderzorg meer.
Als jonge vissen zwemmen zwartkin-gitaarroggen en andere gitaarroggen graag in mangrovegebieden bij rivierdelta’s. In die levensfase kunnen ze ook goed tegen brak en zoet water. Later in hun leven prefereren ze koraalriffen.
Er wordt veel op deze soort gevist. Het vlees van gitaarroggen is heel duur, tot 150 dollar per kilo. De vinnen worden als delicatesse naar Azië geëxporteerd. De zwartkin-gitaarrog is vermoedelijk door overbevissing al enige tijd uitgestorven in de noordelijke Middellandse Zee. Van het eind van de 19de eeuw weten we uit literatuurbronnen dat deze rog bijvoorbeeld vaak op de lokale vismarkt in Palermo werd aangeboden. Maar in dit gebied komt hij helaas al lang niet meer voor. Doordat deze eierlevendbarende roggen langzaam voortplanten, is de soort helemaal niet geschikt voor intensieve bevissing.
In Burgers’ Ocean zwemmen sinds 2014 twee zwartkin-gitaarroggen die in een Belgisch aquarium zijn geboren. Er is nog geen officieel Europees populatiebeheerprogramma (EEP) voor deze bedreigde soort van kracht in Europese dierentuinen en aquaria. Toch ruilen houders de dieren al met elkaar uit en proberen ze om goede kweekkoppels bij elkaar te brengen. Op die manier zetten aquaria belangrijke stappen richting zelfvoorziend worden én zorgen ze ervoor dat deze ambassadeurs voor hun ernstig bedreigde wilde soortgenoten in meer aquaria te bewonderen zijn. Ons vrouwtje zwartkin-gitaarrog heeft zichzelf al meerdere keren succesvol voortgeplant. Haar jongen zijn op de geschikte leeftijd doorgestuurd aan andere publieksaquaria.
Alle kraakbeenvissen krijgen in Burgers’ Ocean individueel hun eigen porties voer, die ze op een bepaalde plek in het bassin op kunnen ophalen bij de verzorger. De dierverzorger reikt het stukje vis of inktvis dan met een stok aan. Helaas hebben de zwartkin-gitaarroggen niet altijd zin om naar het ondiepe gedeelte te komen om hun eten zelf op te halen. In plaats van take-away voor de roggen brengen dan duikers het voedsel naar hen toe!
