Sinds april vliegen er twee opvallende nieuwe vogels in Burgers’ Bush. Het gaat om twee mannetjes zwarte gieren (Coragyps atratus), afkomstig uit Ostrava Zoo in Tsjechië. Zwarte gieren zijn de enige roofvogels in Burgers’ Bush. Roofvogels? Hoe gaat dit samen met de andere vogelsoorten en met de hagedisjes? Net als de vrij nauw verwante kalkoengieren, die u al vele jaren in de Desert kunt bewonderen, eet de zwarte gier bijna uitsluitend aas. Als dat voldoende aanwezig is, zal hij niet zelf op jacht gaan. Na onze jarenlange ervaring in de Desert durven wij het wel aan om een gelijkende soort in het Arnhems regenwoud te introduceren.
Zwarte gieren kennen een enorm verspreidingsgebied: het zuiden van de Verenigde Staten en in Midden- en Zuid-Amerika. Je vindt ze in heel verschillende types leefomgeving, van woestijn tot tropisch regenwoud. Feitelijk zouden ze in ons park ook in de Desert of in de Mangrove passen qua verspreidingsgebied. Maar onze Mangrove is wat minder geschikt voor zo’n vrij grote vogelsoort die we graag de ruimte geven om zich terug te kunnen trekken voor publiek. En in de Desert zouden er wat conflicten met de kalkoengieren op kunnen treden. Want de zwarte gier is dan wel een beetje zwaarder dan de kalkoengier – bij een karkas toont zijn wat dominanter karakter zich. In de natuur worden kalkoengieren dan ook vaak door zwarte gieren bij het eten weggejaagd.
Zwarte gieren passen zich goed aan hun omgeving aan, ook als deze door de mens is beïnvloed. In het wild zoeken ze graag plekken op waar ze makkelijk aan voedsel komen: visafslagen, slachthuizen en open vuilstorten bijvoorbeeld. Ook zitten ze, net als in Nederland de buizerd, graag langs de weg in de bermen. Want doodgereden kleine diertjes zijn een prima maaltje! De zwarte gier is dus zelfs al een cultuurvolger te beschouwen die van de aanwezigheid van mensen profiteert.
Vogelveren isoleren uitstekend en in de voeten hebben vogels een soort warmtewisselaar ingebouwd. Snel koud krijgt zo’n gier het dus niet, ook niet in de opener landschappen waar het ’s nachts kan vriezen. Zwarte gieren met hun donkere kop en zwarte veren warmen in de zon echter snel op. Dan helpt het om zijn vleugels te spreiden. Zo zie je ze ook in de Bush regelmatig zitten met de vleugels wijd. Ook tonen observaties aan dat ze hun kale nek meer of juist minder exponeren, naargelang of ze het warm hebben. Een aparte manier om af te koelen is over zijn eigen poten plassen: er ontstaat dan verdampingskoelte. Het urinezuur is trouwens zoals bij bijna alle vogels wit. Kortom: ziet u een gier met witte poten, dan heeft of had hij het warm. Is zijn nek ook lang gerekt, dan vindt hij het nu aan de warme kant. Veel succes bij het spotten van deze interessante vogels, in de zomerse Bush, waar het best warm kan worden, zoals u weet!
Het jaarthema van 2024 van de Nederlandse Verenging van Botanische Tuinen luidt ‘insecten’. Een soor…
19 februari 2024
Een dierentuin is een boeiende organisatie. De meest uiteenlopende dieren en planten moeten goed ver…
12 januari 2024
Sinterklaas staat bekend om zijn heerlijke lekkernijen tijdens de feestelijke periode. Maar heb je j…
4 december 2023
