Groter groeien

Sinds 1989 ondersteunt Burgers’ Zoo een natuurbehoudsproject in het noordoosten van Belize. Aanvankelijk werd, samen met een Zwitsers vlinderpark, een stuk van 88 km² land als privé natuurgebied beheerd. Trouwe lezers hebben de ontwikkeling waarschijnlijk gevolgd: door succesvol beheer en samenwerking met de Belizaanse regering is dit gebied gegroeid tot een kleine 400 km²! Niet alleen het beschermde gebied is gegroeid, maar ook het nodige jaarbudget. Ecotoerisme en duurzaam bosbeheer moet op den duur een deel van de kosten kunnen dragen.

Forest Reserve

Het zuidelijke deel van het beschermde gebied, Freshwater Creek, heeft als status ‘Forest Reserve’. Met beleid en volgens een gekeurd managementplan mogen hier bosproducten gewonnen worden. Dit kan bijvoorbeeld om hout gaan, maar ook om bepaalde palmbladeren te oogsten, die nodig zijn om daken mee te bedekken. Bij het rangerstation van Freshwater Creek is enkele jaren geleden gestart met een boomkwekerij. In eerste instantie werden zaadjes van de bedreigde Amerikaanse mahonie verzameld. Onder de gecontroleerde omstandigheden in de kwekerij kwamen heel veel zaden op. Een jaar of vier geleden zijn de eerste zaailingen met een hoogte van 45 centimeter weer op open plekken in het bos uitgeplaatst. Vanaf dat moment zijn er jaarlijks meerdere duizenden boompjes geplant!

steekproefbomen 

Net als bij herintroductieprojecten voor dieren ben je er natuurlijk nog niet met het herplanten van jonge boompjes. De groei en ontwikkeling wordt nauwkeurig bijgehouden. Van een Zwitserse bosbouwer leerden de rangers hoe ze de data moeten administreren. Omdat het ondoenlijk is om van meer dan tienduizend bomen de gegevens bij te houden, zijn nu op alle plekken waar bomen terug zijn gezet, een paar ‘steekproefbomen’ aangewezen. Maar ook buiten deze steekproefbomen worden veel bomen wel van tijd tot tijd bezocht en van klimmers en parasieten bevrijd. Ook worden rondom de kleine stammetjes groeiende grassen en kruiden verwijderd. Het bleek namelijk dat de jonge mahonies zich een stuk beter ontwikkelen als ze wat meer ruimte om de stam hebben. Na vier jaar zijn de kleine bomen al indrukwekkend hoog, pakweg drie meter. Over een paar jaar kan al begonnen worden met uitdunnen en kunnen de eerste meters duurzaam verbouwd hout worden verkocht. Pas over 20 jaar echter is de resterende mahonie zo groot dat hij echt een mooie opbrengst geeft. Dan zal de bomenoogst inderdaad een deel van de kosten voor de bescherming van het gebied bestrijken.

Diversiteit

De komende periode wil men ook naar andere hardhoutsoorten kijken om daarmee in de kwekerij aan de slag te gaan, zoals de ceiba en de santamaria. Meer diversiteit dus! Daarvoor is het trouwens ook belangrijk om meer ‘mahonie-moederbomen’ te vinden en te gebruiken. Biodiversiteitsbehoud betekent immers niet puur een soort behouden, maar ook de genetische diversiteit binnen de soort!