Slimme wetenschappers kunnen daarom nog veel afkijken van dieren en planten! Dit spieken bij de natuur noemt men ‘biomimicry’.
Wetenschappers en technici kijken vaak naar dieren en planten om zelf op goede ideeën te komen. Zo tekende de uitvinder Leonardo da Vinci al meer dan vijfhonderd jaar geleden een soort prototype voor een vliegtuig dat wel heel veel weg had van een vogel. En de vorm van onderzeeërs lijkt niet voor niets op de lichaamsvorm van een vis of van een pinguïn. Dieren en planten ervaren sinds miljoenen jaren continu evolutionaire druk om optimaal aangepast te zijn. Zo hebben ze allerlei trucjes ontwikkeld om zich zo goed mogelijk te handhaven in hun omgeving. Slimme wetenschappers kunnen daarom nog veel afkijken van dieren en planten! Dit spieken bij de natuur noemt men ‘biomimicry’.
Dieren krijgen energie binnen door te eten. Omdat voedsel in de natuur vaak schaars is, gaan dieren over het algemeen heel zuinig met energie om. Veel soorten hebben een manier gevonden om zich zo energiezuinig mogelijk voort te bewegen. Paardachtigen bijvoorbeeld ‘schakelen’ tussen verschillende gangen wanneer het energetisch efficiënter is om naar een snellere of langzamere gang te gaan. Bij het voortbewegen in de lucht of in het water kunnen storende lucht- of waterwervelingen hinderlijk zijn. Daarom moeten deze zo goed mogelijk worden voorkomen. Haaien hebben op hun huid kleine huidtandjes, waardoor hun huid als schuurpapier aanvoelt. Deze huidtandjes zorgen voor een verlaging van de zwemweerstand. In combinatie met een flexibele huid zorgt dit voor een maar liefst twaalf procent hogere zwemsnelheid dan een gladde haaienhuid zou opleveren. Tot dit resultaat kwam men in het laboratorium bij testen met geprepareerde haaienhuiden.
Twaalf procent sneller, of een evenredige besparing aan energie – dat klinkt natuurlijk ook voor technici en sporters als muziek in de oren! Er werden speciale zwempakken ontworpen, die in hun microstructuur op een haaienhuid lijken en zo de wrijvingsweerstand verminderden. Nadat het zwempak in het jaar 1998 werd geïntroduceerd, vielen al snel een heel aantal snelheidsrecords. Maar op de afgelopen Olympische Spelen was er geen haaienpak meer te bewonderen in het zwemstadion. Sinds twee jaar is het gebruik daarvan namelijk door de Wereldzwembond verboden voor wedstrijden. Het argument was dat de prestatie van de zwemmer op de voorgrond moest staan en niet het pak. In de scheepvaart heeft men wat dit betreft minder bezwaren. Daarom zijn verfsoorten en onderwatercoatings met ‘haaienhuidstructuur ’ontwikkeld die aanzienlijke brandstofbesparingen moeten realiseren.
Veel grotere vogelsoorten zoals arenden en gieren hebben aan de uiteinden van de vleugels iets opstaande, waaiervormige slagpennen. Hierdoor worden hinderlijke luchtwervelingen voorkomen. In de vliegtuigbouw keek men ook naar deze ‘vingers’ aan de vleugelpunten. En een gelijkende constructie deed bij sommige vliegtuigtypes zijn intrede, namelijk de ‘winglet’. Dat zijn de kleine stukjes die aan het uiteinde van een vliegtuigvleugel omhoog staan. Daardoor vliegt het toestel efficiënter. Tenminste als het niet te hard vliegt, want op hoge snelheid zorgt de winglet juist voor extra weerstand. Het luistert allemaal heel nauw, maar een vliegtuig met een snelheid van zo’n achthonderd kilometer per uur is ook niet meer te vergelijken met een vogel!
De schubben van de koffervis zijn vergroeid tot een schubbenpantser dat voor extra veiligheid zorgt. Toch is het pantser geen zware constructie, want de koffervis moet zich wel in het koraalrif kunnen manoeuvreren. Dit inspireerde autoconstructeurs om een auto te bouwen waarvan de vorm gebaseerd is op de aandoenlijke koffervis. Anders dan de eerste indruk doet vermoeden, is de iets ‘aangepaste koffervisvorm’ bijzonder aerodynamisch en heeft dus een lage luchtweerstand waardoor deze auto zuinig rijdt. Door de bionische structuur van het schubbenpantser van de vis na te bootsen is het mogelijk om een wel veertig procent stevigere carrosserie te krijgen. Jammer genoeg is deze koffervisauto slechts een testmodel en we zullen deze uitvinding voorlopig nog niet in het straatbeeld zien.
Ook de lotusplant – in Burgers’ Bush te zien bij het rijstterras – stond model voor technische innovatie. Vuil en water hebben namelijk dankzij microscopisch kleine bultjes geen grip op het bladoppervlak. Die methodiek wordt al toegepast in verf en in de toekomst waarschijnlijk ook in autolak.
Zonder botten, maar met maar liefst veertigduizend spieren is de slurf van de olifant een prima gereedschap! Zo’n slurf is heel bewegelijk, maar ook heel sterk. Technici hebben onlangs een robotarm ontworpen die sterk op een olifantenslurf lijkt.
De huid van een haai, het leiderschap van een gorilla en de samenwerking van stokstaartjes zijn slechts enkele voorbeelden van inspiratie voor organisaties uit de natuur. Wilt u uw organisatie laten inspireren door de natuur? Het Safari Meeting Centre biedt extra activiteiten waarmee u van uw congres, relatiedag, vergadering, training of personeelsfeest een unieke ervaring kunt maken!
Omschrijving Quetzalcoatl betekent letterlijk ‘gevederde slang’ of ‘kostbare tweeling’. Quetzalcoatl…
Enkele seconde geleden
Koninklijke Burgers’ Zoo maakt handig gebruik van deze tijden van overvloedige neerslag. De vele ove…
1 dag geleden
Donderdag 14 november om 08.30 uur stuiten de drie Maleise beren van Koninklijke Burgers’ Zoo op een…
14 november 2024
