De aalgrondel: een onzichtbare opruimer

Pasgeboren larven van de meeste koraalvissen zijn heel klein (circa één millimeter). Bovendien zwemmen de meeste larven een tijd lang in het open water om vervolgens als ze groter zijn weer in het koraalrif te gaan leven. Het kweken van koraalvissen in aquaria is dan ook heel lastig.

De jongen van de juweelkardinaalbaars en het zwaluwstaartjuffertje overleven daarentegen regelmatig in het koraalrifbassin. Deze twee soorten hebben relatief grote jongen en ze kennen broedzorg. De teller van de nakweek staat al boven de vijfhonderd dieren per soort. Ook de aalgrondel heeft relatief grote jongen van drie tot vier millimeter. We hadden goede hoop dus dat ook deze vissoort zich in Burgers’ Ocean voort zou planten.

Verborgen leven

Twee jaar geleden zijn de aalgrondels geïntroduceerd in het koraalrifbassin, als opruimers en gravers. Deze vreemde vis leeft verborgen in de bodem van het koraalrifbassin. Het valt dus niet mee om aalgrondels te vinden. Zelfs de duikers kunnen ze vaak niet spotten. Enkel een gat in de bodem zou kunnen betekenen dat daar een aalgrondel huist.

Vislarven

Rond de afgelopen jaarwisseling zijn voor het eerst jonge aalgrondels geboren. We hebben gewoon de natuur haar gang laten gaan om te zien of ze zouden overleven. Helaas was dat niet het geval, vermoedelijk omdat ze of niet het juiste - hele kleine - voer konden vinden of ze zelf voer zijn geworden. Nu zijn er voor de tweede keer jonge aalgrondels gevonden in het koraalrifbassin. Van het tweede nestje is een deel achter de schermen gezet om ze daar gecontroleerd te laten opgroeien. De jonge vissen accepteren al larfjes van het pekelkreeftje als voer. Ze eten zelfs al hun eerste (dode) visvoer.

Schoolvoorbeeld

Jonge aalgrondels kennen een bijzonder uiterlijk en gedrag. Terwijl de volwassen dieren nachtactief zijn, zijn de jongen overdag actief. Ze zwemmen een groot deel van hun jeugd in een school. In de natuur kunnen deze enorm groot worden, tot duizenden dieren. Door de zwart-witte tekening lijken de jongen heel erg op de giftige koraalmeerval, een soort die ook in grote scholen voorkomt. Een mooi voorbeeld van mimicry dus! Overdag gaan de jongen op zoek naar dierlijk plankton. In de natuur zwemmen ze dan tot wel vijftig meter van het hol weg om daar ’s nachts weer naar terug te keren.

Het wordt wel spannend of de jongen in de Ocean blijven leven en ook dit gedrag gaan vertonen. Maar in ieder geval zijn de eerste stappen al gezet!

Bob de Bouwer

De Engelse naam van de aalgrondel, vertaald ‘ingenieursgrondel’, is in feite bijzonder toepasselijk op deze vis. Hij kan in de zandbodem enorme gangen bouwen zonder dat deze instorten. Ideaal om de bodem in het koraalrif iets luchtiger te maken. Deze vis verzorgt de gangen ook en houdt ze schoon. Het langgerekte lichaam van de aalgrondel is voor dit verborgen leven ideaal.