De siamangs zijn de grootste van de zeventien soorten gibbons. Ze zijn familie van de goudwanggibbons, die ook in de Rimba leven. De gibbons behoren tot de mensaapachtigen, maar zijn veel kleiner dan bijvoorbeeld gorilla’s. Opvallend aan siamangs zijn de erg lange armen, waarmee ze gemakkelijk van tak naar tak zwaaien en afstanden van wel tien meter kunnen overbruggen.
Siamangs leven uitsluitend in bomen en gedragen zich behoorlijk territoriaal. Om hun territorium af te bakenen, wordt gezang gebruikt. Mannetje en vrouwtje zingen elke ochtend een goed op elkaar afgestemd duet. Hierbij wordt de grote keelzak opgeblazen als een ballon, waardoor het geluid flink wordt versterkt. In Burgers’ Zoo is het gezang zelfs tot op de parkeerplaats te horen!
Siamangs zijn monogaam en erg kieskeurig in het kiezen van een partner. Eenmaal een partner gevonden, blijft het koppel jarenlang bij elkaar. Om de twee jaar krijgt een koppel een jong. Het vrouwtje draagt het jong de eerste maanden op haar buik. Omdat siamangs hoog in de bomen leven, is het leren klimmen vrij gevaarlijk en daarom worden jonge siamangs lang meegedragen. Siamangs zijn de enige gibbonsoort waar de vader ook actief helpt bij de opvoeding. Met name in het tweede levensjaar van het jong neemt hij de verzorging op zich.
In tegenstelling tot andere gibbonsoorten, die vooral vruchten lusten, eten siamangs vooral bladeren. Er is hierdoor geen onderlinge concurrentie, waardoor siamangs zonder problemen in gebieden met andere gibbonsoorten kunnen leven. Tevens hebben de siamangs een kleiner territorium en leggen ze minder grote afstanden af dan hun soortgenoten, omdat hun voedsel in het regenwoud altijd in de buurt is.
Ondanks dat siamangs een redelijk groot verspreidingsgebied hebben, worden ze door de verwoesting van hun leefgebied als bedreigd beschouwd. Tevens worden de jongen van deze gibbonsoort als huisdier gehouden en worden de ouders hiervoor gedood.
In Europese dierentuinen wordt er een stamboek bijgehouden van siamangs. Deze bedreigde diersoort wordt dus gemeenschappelijk beheerd en gecoördineerd gefokt.
Sinds de opening van de Rimba in 2008 zijn de siamangs naar dit gedeelte van de dierentuin verhuisd. Ze delen hun ruime buitenverblijf met de laponders, herten en bantengs. Aangezien siamangs in de bomen leven en nooit op de grond komen, zijn in de bomen in het buitenverblijf touwen gespannen.
In de natuur zingen siamangs dagelijks met zonsopkomst hun duet. In Burgers’ Rimba is hun zang vaak meerdere keren per dag te horen. Meestal klinkt hun lied in de ochtend als ze naar het buitenverblijf gaan en dan vaak nog een keer tussen de middag. En als ze in hun binnenverblijf zijn en mensen achter de schermen komen die ze niet kennen, zoals iemand van de technische dienst, laten ze met veel herrie weten dat dit toch echt hún thuisgebied is!
