Nachtelijk gedrag van de giraffen

Giraffen zijn zonder meer iconische dieren, maar vreemd genoeg is er naar verhouding weinig onderzoek naar deze zoogdieren gedaan. Een werkgroep van de Goethe Universitaet Frankfurt heeft giraffen tot een van de focusdieren van hun onderzoek verkozen. 

Zowel in Namibia als ook in 13 dierentuinen, waaronder Burgers’ Zoo, hebben ze het nachtelijke gedrag van de giraffen met behulp van infraroodcamera’s in kaart gebracht. Dit onderzoek rondom Dr. Anna Lena Burger heeft al tot meerdere wetenschappelijke publicaties geleid.

Kort dromen

Het blikt van een afstandje door observaties niet vast te stellen, wanneer giraffen een diepslaapfase hebben. Dan blijven ze namelijk staan. Maar ze rusten wel liggend, de poten onder het lijf en het hoofd omhoog. Voor hun REM-slaapfase, de droomfase, gaan ze in deze houding hun nek naar achteren buigen en hun hoofd op de heup leggen. Deze droomfase is bij giraffen kort; bij de meer dan zestig geobserveerde giraffen gemiddeld 2 minuten en 40 seconden. Jonge giraffen hebben meer droomslaapfases per nacht dan volwassen giraffes, en met de leeftijd neemt ook de duur nog verder af. Al hebben giraffen rond 50% een actieve lichaamshouding, dus dan zijn ze aan het lopen eten of staan (waarbij ze bij het laatste ook zouden kunnen diepslapen) De rest van de nacht liggen ze, met slechts een piepklein percentage droomslaap.

Elkaar afwisselen

Groepsgrootte en- samenstelling en verblijfsgrootte waren als factoren niet van invloed op het nachtelijke activiteitsbudget. De giraffen wisselen elkaar tevens af; normaliter blijft altijd minimaal één overeind staan en alert. Toch synchroniseren ze hun gedrag ook, want binnen een cyclus van telkens vier uur zijn ze in het donker altijd eerst twee uur vooral aan het rusten, en dan weer twee uur actief.