Een kijkje achter de bouwhekken!

Na de opening van Burgers’ Mangrove in juli 2017 ziet u in ons park sinds enkele weken opnieuw bouwhekken staan. Deze keer ondergaat het gebied van het horecapunt Pinguïn Corner tot en met het neusberenverblijf een grondige verbouwing. De opening van dit nieuwe gedeelte zal in de lente van 2019 plaatsvinden.

Na de opening van Burgers’ Mangrove in juli 2017 ziet u in ons park sinds enkele weken opnieuw bouwhekken staan. Deze keer ondergaat het gebied van het horecapunt Pinguïn Corner tot en met het neusberenverblijf een grondige verbouwing. Stef van Campen, de ontwerper van Burgers’ Zoo, vertelt al wat meer over de plannen. De opening van dit nieuwe gedeelte zal in de lente van 2019 plaatsvinden.

Adieu, historie

De verblijven die met de nieuwbouw verdwijnen, behoren tot de oudste gedeelten van de zoo. De kunstrotsen rond de wrattenzwijnen en bongo’s stammen uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. In die tijd werden veel grotere dieren in de verblijven gehuisvest, bijvoorbeeld tijgers waar tot voor kort de neusberen woonden, neushoorns waar later wrattenzwijnen werden gehouden en giraffen in het verblijf waar begin dit jaar nog bongo’s liepen. De afgelopen decennia zijn de verblijven dus al aan nieuwe, kleinere bewoners aangepast. Maar er is altijd voortschrijdend inzicht wat de optimale huisvesting van exotische dieren betreft en met name in de condities van de winterhuisvesting konden we ons niet meer vinden. Daarnaast waren de kunstrotsen en de gebouwen al toe aan een flinke onderhoudsbeurt. Daarom worden nu alle gebouwen en rotsen in dit gebied meteen met de grond gelijk gemaakt.

En, wat wordt het?

Burgers’ Zoo staat natuurlijk bekend om zijn ecodisplays; presentaties van natuurlijke leefgebieden. Het stuk waar gebouwd wordt, is echter onderdeel van het gemengde gebied ‘Park’, te herkennen aan de rode kleur op de bebording en de wegwijzers. De verbouwing brengt geen nieuwe hal, maar zal twee verblijven opleveren die aantrekkelijk zijn voor de bezoekers en de dierlijke bewoners. Op één eiland krijgen de ringstaartmaki’s en de zwarte maki’s een nieuw onderkomen. En verderop nemen de neusberen intrek, samen met een voor Burgers’ Zoo nieuwe soort: Peruaanse doodshoofdaapjes. Elk buitenverblijf wordt ongeveer 800 vierkante meter groot, de watergrachten die er grotendeels omheen lopen niet mee gerekend. Hierdoor ontstaan aantrekkelijke, landschappelijke verblijven. Twee hutjes zorgen ervoor dat de bezoekers ook van dichtbij (door glas) de dieren in het buitenverblijf kunnen zien.

Uiteraard hebben al deze diersoorten verwarmde nacht- en winterverblijven nodig. Omdat dieren ook af en toe uit elkaars zicht willen gaan, bij conflicten of spanningen, of omdat er ook wel eens nieuwelingen in een groep gewend moeten worden, zal bij beide gebieden een gebouw met meerdere binnenverblijven worden geplaatst. De bezoekers kunnen op een veranda een inkijk in de binnenverblijven nemen, zodat de dieren ook bij minder weer te zien zijn.

Rekening houden met van alles

Natuurlijk mag je niet zomaar gebouwen slopen en nieuwe gebouwen neerzetten: hier zijn tal van vergunningen voor nodig. In het gebied dat nu onder handen wordt genomen, broedden ook mussen en woonden vleermuizen. Voor deze in Nederland beschermde wilde dieren moeten alternatieve onderkomens aangeboden worden. Ook moest met de start van de bouw rekening worden gehouden met de broedtijd van vogels en de winterslaap van vleermuizen; dat we in september met de sloop begonnen, was dus beslist niet toevallig!

Steeds vaker leiden hevige regenbuien in bebouwd gebied tot wateroverlast, omdat het riool de hoeveelheid water die op daken en verharding valt nauwelijks aankan. Ook in ons park hebben we hier wel eens last van gehad. Verstandig beheer van hemelwater is dus noodzaak. In het nieuwe gebied zal regenwater van paden en daken opgevangen worden in ‘wadi’s’ om het riool te ontlasten In deze verlaging in het maaiveld kan het water langzaam de grond in zijgen.
De drie watergrachten die dieren en bezoekers scheiden, liggen op verschillende niveaus, waardoor de ene gracht uitloopt in de andere gracht. Door het hoogteverschil zal het water van één gracht door de zwaartekracht naar de volgende lopen en aan het eind wordt het water weer omhoog gepompt. Ruim acht meter hoogteverschil is er in dit deel van het park, waardoor de huidige hoofdroute steiler is dan we zouden willen. Door de bestaande en te behouden bomen en vooral hun wortels kunnen we dit niet overal oplossen, maar wel verbeteren. Via een nieuw pad loopt u straks langs prachtige verblijven en mooie uitkijkpunten geleidelijk omhoog tot het Park Restaurant, zonder buiten adem te raken. Met name gezinnen met kinderwagens en rolstoelgebruikers zullen dit weten te waarderen.

De aankomende winter zullen de maki’s en neusberen in tijdelijke verblijven bij de Safari-stallen doorbrengen, waar ze voor het publiek niet te zien zijn. Over deze diersoorten en over de nieuwe doodshoofdaapjes vertellen we in de loop van komend voorjaar graag meer in de ZieZoo!