Het was dit jaar een mooie start van het jaar. Op 1 januari in de middag werd voor de ogen van het publiek een ellipswaterbok-jong geboren.
Het was dit jaar een mooie start van het jaar. Op 1 januari in de middag werd voor de ogen van het publiek een ellipswaterbok-jong geboren. Het was al weer veertien jaar geleden dat er een waterbok bij ons het levenslicht zag. En twee weken daarna was het weer raak en kwam er op 16 januari een tweede ellipswaterbok-jong bij. De ellipswaterbok is makkelijk herkenbaar aan de witte kring om het achterwerk; zelfs bij het jonge dier is dit al goed te zien.
Sinds het jaar 2000 is de wereldwijde waterbokkenpopulatie in dierentuinen vrij stabiel rond de zeshonderd dieren. Afgelopen jaar was er een stijging en inmiddels zijn het al bijna zevenhonderd dieren. In het wild geldt de waterbok voorlopig als niet bedreigd; er is echter wel een daling in de aantallen te zien. De oorzaak voor de daling is stroperij, onder andere voor de grote horens van de mannelijke dieren. Daarnaast verdwijnt hun leefgebied vanwege de bevolkingsgroei.
De waterbok is, binnen de familie van de antilopen, één van de soorten die op latere leeftijd geslachtsrijp wordt. Het duurt ongeveer drie jaar voor een vrouwelijk dier vruchtbaar is, een man is dit na vijf jaar. Na een draagtijd van acht maanden werpt het vrouwtje haar jong. Pasgeboren waterbokken zijn afleggers, wat betekent dat een jong in de eerste levensweken niet met zijn moeder meeloopt, maar in het gras of tussen struikgewas achterblijft, verborgen voor roofdieren. Het moederdier komt het jong regelmatig zogen en pas na deze eerste periode loopt het met de moeder. Met acht maanden wordt het jong gespeend. Jonge vrouwtjes blijven bij de moeder, die meestal in een kleine, vrij losse groep van vrouwtjes leeft. Een jong mannetje wordt op na het spenen verstoten. Ze vormen vrijgezellengroepen of leven een tijd solitair tot ze later een territoriaal, dominant mannetje worden.
Lange tijd hadden we bij Burgers’ Zoo alleen een gecastreerde man bij de vrouwtjes lopen. Dit aangezien onze groep steeds groter werd en de jongen moeilijk uitgeplaatst konden worden. Met zo’n gecastreerde man is het logisch dat er geen jongen geboren worden. Ondertussen zijn de vrouwen aardig op leeftijd (13-14 jaar) en is de kudde niet meer zo groot. Een vrouwelijke waterbok is slechts tot een jaar of tien vruchtbaar. In 2012 hebben we een jonge man uit Tierpark Berlijn ontvangen en in februari vorig jaar twee jonge vrouwen uit Safaripark Beekse Bergen. Deze verjonging van de groep heeft het prachtige resultaat gebracht van de geboorte van twee jongen!
