Hier kunt u de bouw van Burgers' Mangrove, 's werelds grootste overdekte mangrove, volgen. Van de eerste bouwtekeningen tot het plaatsen van de dieren!
Deze diersoort loopt en zwemt al meer dan 300 miljoen jaar rond op onze planeet. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is dit dier geen krab. Deze diersoort is nauwer verwant aan spinnen en schorpioenachtigen. Dit ‘levende fossiel’ komt tijdens het paren vaak op z’n rug te liggen op het strand, maar met behulp van hun lange ‘staart’ kunnen ze zichzelf soms weer rechtop draaien. Mocht je een degenkrab tegenkomen die op z’n rug ligt, laat je niet weerhouden en zet de krab weer rechtop!
Mannetjes wenkkrabben zijn makkelijk te onderscheiden van vrouwtjes, want ze hebben een grote schaar. Om de vrouwtjes te imponeren om uiteindelijk met hen te kunnen paren, zwaaien de mannetjes wenkkrabben hun grote schaar. Door de duur van het zwaaien en de grootte van de schaar, proberen de mannetjes de vrouwtjes te overtuigen van hun kwaliteiten. Na de paring past het vrouwtje op honderden tot duizenden eitjes die ze 2 weken onder haar achterlijf meedraagt. Vervolgens laat ze de eitjes los in zee, waar de jonge larven uit het ei zullen kruipen en uiteindelijk zullen uitgroeien tot wenkkrabben.
In de Mangrove vliegen honderden vlinders, verdeeld over zo’n 18 verschillende soorten in totaal. Maar hoe weet je nu om welke soort het gaat als je zo’n kleurrijk insect vlak voor je neus ontdekt? Daar hebben we nu een antwoord op: de vlinderzoekkaart! Met dit overzicht in de hand kunnen bezoekers bij elke vlinder zelf spotten om welke soort het gaat. De meeste vlindersoorten van de Mangrove laten vooral hun opvallende kleuren zien als ze rondvliegen. In rusttoestand, als ze bijvoorbeeld van fruit of nectar eten, zijn de vleugels vaak dichtgevouwen en zien we slechts de buitenkant. Bij diverse vlindersoorten zijn deze buitenkanten voorzien van onopvallende schutkleuren, of juist grote ogen om een potentiële vijand in verwarring te brengen. Op de vlinderzoekkaart hebben we per soort daarom een vlinder in volle vlucht afgebeeld naast een vlinder in rusttoestand. Veel plezier en succes bij het spotten gewenst!
De vlinderzoekkaart vind je hier!Deze prachtige vlinder behoort tot de grootste vlindersoorten van de regenwouden in Midden- en Zuid-Amerika. Met een spanwijdte van 9 tot 12 centimeter is deze vlinder een imposante verschijning in de insectenwereld. Een ander leuk weetje over deze vlindersoort is het feit dat ze helemaal niet blauw zijn. Door een structuur in schubjes lijkt het door het licht dat deze vlinder blauw is, terwijl op zijn vleugels géén blauwe kleurstof aanwezig is!
Zeekoeien zijn makkelijk in de omgang. De verzorgers gaan het bassin (met een waterpak aan) ook in, als de dieren erin zwemmen. Ze voeren dan het eten uit de hand, zodat de zeekoeien gewend blijven aan wat aanrakingen en contact van dichtbij. Dit vergemakkelijkt voor onze verzorgers de omgang met deze grote dieren waardoor zij hen beter kunnen observeren. Zeekoeien zijn dol op gekookte aardappelen, rode bietjes en spruitjes. Hun hoofdvoedsel bestaat echter uit heel veel andijvie, Chinese kool en wat waterhyacint.
Een opmerkelijk detail van de Mangrove vormt een kolossale ruit van 12 meter lengte x 1,8 meter hoogte. Deze ruit is niet van glas gemaakt, maar van acryl, net als de ruiten in de Ocean. Door deze reusachtige ruit kunnen bezoekers de zeekoeien eens rustig onder water bekijken. Deze charismatische zoogdieren weten zich met hun logge lijf toch verbazingwekkend handig onderwater voort te bewegen en laten zich met hun wonderlijke anatomie uitstekend van dichtbij bekijken dankzij deze grote panoramaruit.
Vlak achter de ruit van het zeekoeienbassin plaatsen we een kolossale kunstboom horizontaal in het water. De boom lijkt door een tropische storm geveld te zijn en biedt nu niet alleen een mooie schuilplek voor de zeekoeien, maar ook een handige plek voor waterschildpadden om op te zonnen, of vogels om even op uit te rusten. Grotere vissoorten zullen de natuurlijke beschutting die de gevelde boom biedt gebruiken als rustplaats, of om zich juist in een hinderlaag te leggen voor nietsvermoedend passerende prooidiertjes.
Met behulp van spuitbeton worden momenteel diverse essentiële details aangebracht. Niet alleen worden de bezoekerspaden met dit materiaal bekleed, maar ook de randen van de bassins, zodat het geheel een heel natuurlijke uitstraling krijgt. Het spuitbeton wordt namelijk door specialisten op detailniveau bewerkt, een beetje vergelijkbaar hoe een kunstenaar met een ruwe kleivorm aan de slag gaat. Juist door veel tijd te investeren in de afwerking kun je groeven, barsten, inhammen of juist uitstulpingen als een zeer natuurlijk ogend reliëf aanbrengen.
Wanneer de bezoekers straks over een houten vlonder door het mangrovebos naar een veranda lopen, is de kans groot dat ze op het dak van de veranda zonnebadende leguanen ontdekken. In het dak worden namelijk warmte-elementen verwerkt, zodat deze koudbloedige reptielen graag deze extra ‘vloerverwarming’ zullen gaan opzoeken. Overigens komen de leguanen pas op een later moment in de Mangrove, aangezien ze als planteneters met name voor de nog jonge mangroveplanten een reëel gevaar zouden kunnen vormen.
Nu de bouw van de grootste overdekte Mangrove ter wereld al aardig vorm begint te krijgen, is het tijd om invulling te geven aan diverse details. Eén van deze details is het aanbrengen van kleur.
De verf, die gebuikt wordt om bijvoorbeeld de entree te voorzien van een Belizaans uiterlijk, wordt geleverd door Wijzonol (tevens een familiebedrijf). De reden dat Burgers’ Zoo heeft gekozen voor deze leverancier is dat Wijzonol duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan. Dit sluit natuurlijk volledig aan bij de filosofie die Burgers’ Zoo heeft en het natuurbehoudsproject in Belize waar de Mangrove op gebaseerd is. De verven zijn gemaakt door middel van zetmeeltechnologie. Op die manier worden er grote hoeveelheden fossiele grondstoffen bespaard. Ook het transport van de verf verloopt op een uiterst duurzame manier.
De Mangrove is dus geïnspireerd op het natuurbehoudsproject van Burgers’ Zoo in Belize. Typisch voor huizen in Belize zijn de opvallende en felle kleuren. Blauw en geel zijn bijvoorbeeld kleuren die veelal voorkomen. Deze details willen wij ook vertalen naar ons park. Op die manier zullen de bezoekers zich daadwerkelijk in Belize wanen als ze door de Mangrove wandelen.
Achter de schermen van de Ocean in een bijzondere diersoort gearriveerd, die straks in de nieuwe Mangrove te bewonderen zal zijn: de degenkrab! Deze dieren kunnen met recht levende fossielen genoemd worden. De diergroep van de degenkrabben is qua uiterlijk al bijna 400 miljoen jaar nauwelijks veranderd. Ondanks de naam zijn ze niet verwant aan krabben: sterker nog, ze hebben maar weinig nauwe familie in het dierenrijk. Ze vormen een eigen groep met vier verschillende soorten degenkrabben, die nog het meest verwant is aan spinnen.
In de Mangrove is straks de Atlantische degenkrab te zien. Degenkrabben leven op de zeebodem dichtbij de kust, daar waar het water niet diep is. Meestal lopen deze dieren met hun tien poten over de bodem, maar als ze zwemmen, doen ze dat met hun buik naar boven. Ze ademen met vijf paar kieuwen die aan de buikkant van hun achterlijf zitten. In de natuur gaat het niet zo goed met de Atlantische degenkrab. Hoe dat komt? Lees hier alles over de degenkrab.
Zondag 14 mei zijn we gestart met het vullen van het zeekoeienbassin met leidingwater, zoals op de live webcam te zien was. Inmiddels is het zeekoeienbassin helemaal gevuld met circa één miljoen liter water. Het doel is om het bassin in dit proces nu uit te logen: iedere dag voegen we zoutzuur toe om de PH-waarde in het water omlaag te brengen. We bewerken het beton met zuur, zodat allerlei ongewenste stoffen uit het beton trekken. Op die manier kunnen we deze ongewenste stoffen definitief uit het verblijf verwijderen om het geschikt maken voor de dierlijke bewoners.
We geven in tien korte video’s een chronologisch overzicht van het bouwproces van de Mangrove tot nu toe. Na het bekijken van deze sfeervol geschoten beelden krijgt u een goede indruk hoe ver het bouwproces inmiddels gevorderd is. We werken nog altijd met man en macht aan dit bijzondere project om het voor het hoogseizoen van 2017 officieel te kunnen openen. Hopelijk bent u net zo enthousiast als wij na het zien van deze beelden!
In de eerste video zien we hoe het beton van het zeekoeienverblijf wordt gestort. Zoals aan de vorm van dit verblijf goed te zien is, bestaat dit omvangrijke bassin in feite uit diverse lagen. Straks zwemmen de zeekoeien in maar liefst één miljoen liter water! In deze video zien we hoe de randen van het bassin laag voor laag worden gestort, waarbij gestart wordt op de bodem van het diepste deel van het bassin. Vervolgens volgen de wanden van het diepste gedeelte, waarna de bodem van het middelste deel gestort kan worden, enzovoort. Het totale verblijf is dus uit diverse lagen opgebouwd met op elke laag een eigen bodem en de bijbehorende wanden van beton.
In deze tweede video zien we hoe de eerste boog van de dakconstructie wordt geplaatst en met stalen bouten stevig op zijn plaats wordt vastgezet. Met deze bogen ontstaat straks een koepelvormige constructie, waarop uiteindelijk de luchtkussen worden aangebracht die straks het bijzondere mangrovegebied onder de koepel van de buitenwereld zullen afsluiten.
In deze derde video is de boogconstructie al voor bijna de helft van de koepel gereed, zoals uit de beelden van bovenaf goed is te zien. Beneden wachten de resterende, meterslange bogen op het moment dat zij geplaatst en gemonteerd kunnen gaan worden. Elk van deze bogen is uniek: vanwege de afwijkende vormen van de constructie is geen enkele boog identiek aan een andere boog. Het fabriceren van de bogen was dan ook een tijdrovend proces.
In deze video zien we niet alleen de nodige graafwerkzaamheden, maar ook de installatie van trommelfilters door de Technische Dienst. Deze trommelfilters vormen een onderdeel van het zogenaamde Life Support System: de complete filterinstallatie die het water van de Mangrove in diverse fases zuivert en via nog een tweede zuiveringsstap weer terug in het systeem pompt. Het complete Life Support System is gevestigd in een apart gebouw dat buiten de koepelconstructie staat, zodat de dieren in de koepel straks geen last hebben van de trillingen en het lawaai dat het filterproces met zich meebrengt. Tenslotte zien we dat het skelet van bogen dat de dakconstructie vormt al bijna helemaal gereed is. De koepelvorm is nu duidelijk zichtbaar!
In deze video zien we de aankomst in alle vroegte van een nieuwe zeekoe uit Odense Zoo (Denemarken). Deze jonge zeekoe wordt voorlopig bij de twee andere zeekoeien in de Bush geplaatst, waar het dier rustig aan haar nieuwe soortgenoten en het nieuwe verblijf kan wennen. Wanneer straks het zeekoeienverblijf in de Mangrove klaar is, zullen alle drie de zeekoeien vanuit de Bush naar de Mangrove verhuizen.
Op deze beelden zien we hoe het ventilatieluik op het hoogste punt van de koepelconstructie wordt geplaatst en bevestigd. Dit ventilatieluik wordt automatisch geopend op dagen waarop de temperatuur binnen tot te grote hoogte voor de bezoekers dreigt te stijgen. Het luik opent als het ware net als een vlinder die zijn vleugels spreidt.
In deze video wordt de speciale folie tussen de dakconstructie aangebracht. Wanneer de folie stevig is bevestigd, worden de luchtkussens opgeblazen, zodat de luchtkussens hun uiteindelijke vorm krijgen. De folie is enerzijds erg sterk en kan een sneeuwlaag van een meter dikte te torsen, maar laat anderzijds ultraviolet licht zoveel mogelijk door. Dit ultraviolette licht van de zon is essentieel voor planten en dieren.
De grote ruit van het zeekoeienverblijf wordt geplaatst! Deze ruit is maar liefst 12 meter lang en 1,8 meter hoog. Straks kunnen bezoekers de zeekoeien prachtig onder water bekijken, waar deze bijzondere zeedieren in hun element zijn. De ruit is speciaal voor Burgers’ Zoo in de USA vervaardigd.
In de laatste video van dit chronologische overzicht van het bouwproces van de Mangrove zien we hoe met behulp van spuitbeton de aankleding van de bassins verder vormgegeven wordt. Ook volgen we de aanleg van al het leidingwerk dat het Life Support System (de filterinstallatie) straks met de Mangrove verbindt. Na het aanbrengen van het spuitbeton worden alle details aangebracht om het geheel levensecht te maken: groeven, gleuven, uitstulpingen of juist inhammen worden vormgegeven, waardoor het geheel straks een heel natuurlijke uitstraling krijgt.
Bezoekers komen straks via een wat donkere tunnel de Mangrove binnen, een beetje vergelijkbaar met de huidige toegangstunnel van de Bush. In deze tunnel ontdekken de bezoekers een nagebouwd rangerstation, zoals onze parkrangers in Belize dit bemannen. We nemen hen letterlijk en figuurlijk mee naar een andere wereld: als ze de tunnel uitkomen, moeten ze zich werkelijk in Belize wanen. Na het knipperen met de ogen ontwaren ze een pleintje met Belizaanse huizen; een klein authentiek vormgegeven vissersdorpje grenzend aan het mangrovegebied. Wanneer ze na hun avontuurlijke wandeling door de Mangrove weer via de andere zijde van de tunnel naar buiten lopen, ontdekken onze bezoekers allerlei audiovisueel vormgegeven informatie over onze natuurbehoudsproject in Belize.
Achter de schermen van de Ocean zijn we ook druk bezig met de voorbereidingen op de komst van diverse soorten zoetwatervissen, die straks in de Mangrove zullen worden geïntroduceerd. We hebben een collectieplan geschreven voor de vissoorten die we in de Mangrove willen gaan houden. Diverse collega-dierenparken en –aquaria zijn voor ons al bepaalde vissoorten aan het kweken, zoals Zoo Berlijn en Zoo Antwerpen bijvoorbeeld. Het gaat onder andere om een aantal cichlidensoorten die in Belize voorkomen, maar ook veel levendbarende vissoorten en enkele andere vissoorten zullen in het zeekoeienbassin te zien zijn. Voor alle vissoorten geldt dat we zoveel mogelijk met jong grut gaan beginnen, zodat deze dieren in het bassin verder kunnen uitgroeien tot volwassen exemplaren. Op termijn gaan we achter de schermen van de Ocean ook opstellingen bouwen om wenkkrabben te gaan houden.
Kenmerkend voor mangrovegebieden rond de monding van een rivier in de oceaan is dat dit ecosysteem onder invloed van het getij gedurende een etmaal zowel zoet als zout water te verwerken krijgt. Dat verklaart tevens waarom het zo’n extreem milieu vormt voor veruit de meeste plantensoorten en waarom er wereldwijd relatief weinig mangroveplantensoorten voorkomen. Een mangroveplant moet zowel zout, zoet als brak water kunnen verdragen. Ook moet zo’n mangroveplant een manier hebben gevonden om zout af te kunnen scheiden, of op enige andere wijze uit het water te kunnen halen. In Burgers’ Mangrove kiezen we ervoor om gedurende een etmaal éénmaal eb en éénmaal vloed te simuleren. Tijdens bezoekersuren is het eb, wanneer het mangrovegebied een grote variatie aan diersoorten laat zien. Denk bijvoorbeeld aan wenkkrabben die bij eb op zoek gaan naar voedsel en bij vloed een veilig heenkomen zoeken onder de grond. We hopen dat ze daardoor goed zichtbaar zijn voor de bezoekers.
Achter de schermen van de Ocean zijn we stellingen aan het opbouwen om mangrovekwallen te kunnen verzorgen. Woensdag 18 januari zijn er veertien van deze dieren vanuit Aquatopia in Antwerpen naar Arnhem afgereisd. We hopen de komende maanden de kweek met deze bijzondere dieren op gang te krijgen, zodat we als de bouw van Burgers’ Mangrove straks klaar is deze typische mangrovebewoners stap voor stap kunnen gaan introduceren in hun nieuwe leefomgeving.
De luchtkussens worden gemaakt door Foiltec, die eerder ook de daken van de Bush en Desert van deze bijzondere luchtkussens hebben voorzien. Foiltec werkt op dit moment in de fabrieken van Moeskops om op de boogconstructies meteen de kozijnen te plaatsen, waarin de luchtkussen straks komen te liggen. Het is praktisch gezien een stuk eenvoudiger om dat nu al in de fabriek te doen in plaats van straks op bijvoorbeeld vijftien meter hoogte. De luchtkussens van Foiltec moeten enerzijds het zonlicht zoveel mogelijk doorlaten om ervoor te zorgen dat de planten vitamine D uit het zonlicht kunnen opnemen. Anderzijds moeten de luchtkussens sterk zijn en tegen een stootje kunnen: zij moeten fikse hagelbuien kunnen trotseren en zelfs een sneeuwlaag van een meter dik kunnen torsen. Voor de Mangrove worden stroken luchtkussens ontworpen van circa drie meter breed en tot maximaal dertig meter lang.
Diverse vlindersoorten zijn vrij kieskeurig wat betreft hun favoriete voedselplanten. Zo blijkt de rups van de blauwe morpho bijvoorbeeld nogal verzot te zijn op Eritrina. Ook bij de passiebloemvlinders zien we duidelijke voorkeuren. Het geslacht passiflora (de plant) kent allereerst verschillende soorten passiflora’s en er zijn bovendien vele soorten passiebloemvlinders. Elke passiebloemvlinder heeft in het wild zijn favoriete passiflora-planten. Dat kan één specifieke soort zijn, maar het kan ook om meerdere soorten gaan. In dierentuinen blijken andere soorten passiflora vaak eveneens geaccepteerd te worden. Ook komt het voor dat de rupsen van een bepaalde vlindersoort in verschillende stadia andere voedselplanten prefereren: verandering van spijs doet blijkbaar eten. Waarschijnlijk hebben ze in elk stadium een andere voedingsbehoefte: bijvoorbeeld eiwitrijke planten, of juist eiwitarme voeding. Veel is ook nog niet bekend op dit vlak.
We hebben enkele maanden geleden intern een sollicitatieprocedure uitgerold. Alle dierverzorgers, plantenverzorgers en overige medewerkers die graag in de Mangrove zouden willen komen te werken, kregen de kans om te solliciteren. Er was behoorlijk wat animo voor de beschikbare plaatsen, dus zijn er diverse gesprekken gevoerd. Inmiddels zijn alle dier- en plantenverzorgers bekend die straks in de nieuwe Mangrove aan het werk gaan. De betreffende medewerkers zullen de komende periode diverse stages gaan lopen bij collega-dierenparken met bijvoorbeeld vlinders in de collectie. Gelukkig onderhoudt Burgers’ Zoo uitstekende contacten met dierenparken in binnen- en buitenland. Bovendien werken we al 28 jaar samen met het Zwitserse vlinderpark Papiliorama met wie we in Belize een natuurgebied van 235 vierkante kilometer beschermen. Niet alleen bij Papiliorama kunnen we veel waardevolle kennis opdoen met betrekking tot het houden en verzorgen van vlinders, maar ook bij Nederlandse collega’s als bijvoorbeeld Diergaarde Blijdorp in Rotterdam en Wildlands Adventure Zoo in Emmen. Tenslotte willen we ook graag naar de dierentuin van Odense (Denemarken) gaan kijken, waar ze heel succesvol met zeekoeien fokken.
We zijn in gesprek met de Universiteit van Amsterdam, Universiteit Wageningen en de Radboud Universiteit in Nijmegen om concreet te kijken naar onderzoeksprojecten voor studenten op het vlak van ecologie in Burgers’ Mangrove. Zo willen we bijvoorbeeld gedragsonderzoek laten verrichten aan de wenkkrabben en gaat een andere student waarschijnlijk onderzoek doen naar algengroei op de rug van zeekoeien – zowel in dierenparken als in het wild. In samenwerking met de Radboud Universiteit willen we onderzoek doen naar het kweken van zeegrassen op verschillende soorten substraat. De uitkomsten van dit onderzoek geven ons belangrijke informatie welk type substraat het meest geschikt zou zijn om straks in de bassins van de Mangrove aan te brengen.
De staalconstructie komt op de fundering te staan en is in feite opgebouwd uit drie verschillende fases: eerst plaatsen we kolommen, vervolgens worden daar ringbalken op bevestigd die op hun beurt weer de bogen van de dakconstructie moeten dragen. De staalconstructie wordt in verschillende opeenvolgende stappen geplaatst. Allereerst plaatsen we de stalen kolommen rond het Life Support System (LSS). Vervolgens zetten we de stalen kolommen rond het hoofdgebouw van de Mangrove op zijn plaats. Tenslotte volgen de ringbalken en uiteindelijk de bogen die de dakconstructie vormen.
Warmte en licht zijn voor veel nectarplanten ideaal. Vlinders houden ook van licht en warmte, waarschijnlijk omdat op die locaties juist veel nectarplanten te vinden zijn die voor de vlinders als voedselbron dienen. Daarom leggen we in de noordzijde van de hal een helling aan die gericht is op het zuiden, waar het sneller opwarmt. De vlinders zullen zich hoofdzakelijk in dat deel gaan ophouden, hoewel ze in principe in het hele gebied kunnen komen. Tenslotte kunnen strategisch geplaatste nectarbakjes de vlinders ook naar een bepaald deel van het systeem laten trekken waar je ze bij voorkeur wilt laten zien aan de bezoekers.
Het is een zeer complex proces, omdat het ontwerp veel bijzondere hoeken en bochten kent waardoor elk knooppunt uniek is. Voor elk knooppunt moet dus een eigen mal worden ontworpen, die bovendien telkens moet worden omgebouwd wanneer het volgende segment eraan vast moet worden gelast. Nauwkeurig, tijdrovend werk. Het staal moet bovendien verzinkt worden (gegalvaniseerd) als bescherming tegen roestvorming. Tenslotte wordt de staalconstructie aan de binnenzijde van het project voorzien van een beschermende coating. Vlinders hebben namelijk de neiging om straks in de mangrovekoepel de condensvorming op de staalconstructie op te likken en er zouden kleine hoeveelheden zink in de waterbassins beneden terecht kunnen komen. Ook aan dat soort belangrijke details moet je reeds in het bouwproces natuurlijk al denken!
In het zoutwaterbassin zijn straks zowel mangrovekwallen als degenkrabben te spotten. We willen beide diersoorten van elkaar scheiden, omdat anders het gevaar bestaat dat de degenkrabben over de kwetsbare kwallen heen walsen. Maar wel op zodanige wijze dat de bezoeker toch de indruk krijgt dat de waterpartijen één geheel vormen. De degenkrabben zullen in de kreekjes mogen schuifelen en de mangrovekwallen zwemmen in het poeltje dat bij eb ontstaat. Een kleine verhoging in het substraat zorgt ervoor dat deze twee waterpartijen ook bij hoog water net van elkaar gescheiden blijven.
De Nederlandse dierenparken werken erg nauw samen binnen de Nederlands Vereniging van Dierentuinen (NVD). Diverse Nederlandse collega’s hebben dan ook vogels van ons ontvangen. We hebben bijvoorbeeld van Ouwehands Dierenpark het bericht ontvangen dat onze koningsgieren het daar uitstekend doen. Hetzelfde positieve nieuws hebben we ontvangen over de groep vale gieren die een volledig nieuw verblijf in Gaia Zoo bewonen, dat ze delen met diverse andere Europese vogelsoorten. Onze Belgische collega’s van Antwerpen Zoo hebben ons bovendien het bericht gestuurd dat de Abessijnse hoornraven goed lijken te aarden in hun nieuwe leefomgeving in Vlaanderen. We hebben vele maanden tijd uitgetrokken in de voorbereidende fase op de verhuizing om voor alle vertrekkende soorten een goede bestemming te vinden. Dergelijke terugkoppelingen vormen dan ook aangenaam nieuws voor alle betrokken biologen en dierverzorgers.
Op het moment van schrijven is onze staalleverancier, de firma Moeskops, in twee verschillende fabrieken tegelijkertijd keihard aan het werk om de staalconstructie van de Mangrove tijdig klaar te krijgen. In beide fabrieken wordt in ploegendienst gewerkt, namelijk met een ochtend- en een middagploeg, met als doel om straks keurig aan het strakke bouwschema te kunnen voldoen.
Burgers’ Mangrove vormt straks de grootste overdekte mangrove ter wereld. Wat het project extra bijzonder maakt, is dat er nergens in een dierenpark ter wereld zoveel mangrovediersoorten en –plantensoorten samen zullen leven in één ecosysteem. Daar ligt dan ook de grote uitdaging. Hoe kun je er namelijk voor zorgen dat bepaalde dieren zich hoofdzakelijk in één deel van het leefgebied ophouden en andere dieren de voorkeur geven aan een ander deel van het ecosysteem? Kennis van natuurlijk gedrag van de diersoorten is hierbij leidend. Daarnaast spelen nog tal van andere factoren een rol.
Tijdens de grote vogelverhuizing begin september zijn er ook vogelsoorten op de vogelafdeling verhuisd. Hun oorspronkelijke verblijven moesten gesloopt worden om ruimte te maken voor het nieuwe project Burgers’ Mangrove, maar toch wilden we deze soorten heel graag voor ons park behouden. In de Fazanterie, de vogelverblijven grenzend aan de binnenverblijven van de mensapen, ontdekt u nu prachtige vogelsoorten als de satyrtragopanen, argusfazanten, zwarte neushoornvogels en incagaaien. Van deze soorten hebben we vrijwel allemaal (minstens) een koppel, dus kunnen we in theorie met elke soort gaan fokken. Laten we hopen dat ook de praktijk aan dit idee mee wil werken.
Het lijkt alsof we de smaak van het wisselen van vogelsoorten te pakken hebben gekregen, maar toch ligt er weer een andere reden ten grondslag aan het feit dat we de bonte muskaatduiven in de Bush hebben vervangen door de groene muskaatduiven. Hier was niet een tegenvallend broedsucces de reden voor de wissel, maar juist een groot broedsucces! De bonte muskaatduiven hebben het zo goed gedaan in de Bush, dat we een beetje slachtoffer van ons eigen succes dreigden te worden. Vrijwel nergens in Europa zijn nog muskaatduiven te vinden die niet ergens Arnhems bloed hebben. Om die reden mochten alle bonte muskaatduiven naar een collega-dierenpark vertrekken en hopen we nu net zoveel succes te hebben met de groene muskaatduiven in de Bush. Inmiddels vliegen de nieuwe bewoners al rond in ons tropisch regenwoud en lijken zij zich er prima op hun plaats te voelen. Opvallend is daarbij dat de groene muskaatduiven een geluid produceren dat niet op een typisch duivengeluid lijkt: luister en oordeel zelf maar eens, tijdens uw eerstvolgende bezoek aan de Bush.
De vogelsoorten die geschikt zijn voor de Mangrove moeten aan nogal wat eisen voldoen. Zo moeten zij geen of zo min mogelijk rupsen eten, anders maken de vlinders straks geen kans. Om dezelfde reden vallen viseters of krabbeneters in eerste instantie af, tenzij de rups- en/of krabpopulatie zo hard groeit dat enige natuurlijke predatie gewenst is. Zoals in elk ecosysteem is het vinden van het juiste evenwicht een delicate kwestie die ons voor interessante uitdagingen stelt. Vogelsoorten die mogelijk geschikt zouden kunnen zijn, zijn bijvoorbeeld tangara’s, suikervogels, cotinga’s en diverse duivensoorten. Maar zijn deze gewenste soorten wel te vinden in de Europese dierentuinwereld? Of moeten we bij Amerikaanse of bijvoorbeeld Aziatische collega’s op zoek gaan? Kortom, hoewel de bouw nog in volle gang is, zijn we ook op dierengebied al hard aan het werk met allerlei voorbereidingen!
Vlogger Jeanne neemt een kijkje op het bouwterrein van de Mangrove!
Ook de krabben die straks de moddervlaktes van de Mangrove gaan bewonen, stellen ons voor interessante uitdagingen. De krabben leven straks in een gebied dat wordt gekenmerkt door wisselende getijden: bij eb vallen de moddervlaktes grotendeels droog, terwijl bij vloed het grootste deel onder (zout) water komt te staan. Op deze moddervlakte moet een zekere mate van algenvorming ontstaan, maar dit betreft een delicaat evenwicht. De algen dienen als voedsel voor de krabben, maar teveel algengroei kan het fragiele evenwicht nadelig verstoren. Geen ongebreidelde groei dus, maar wel voldoende aanwas om de krabben op natuurlijke wijze van voedsel te voorzien. Tenslotte moeten de bodemprocessen nauwkeurig in de gaten worden gehouden: als er teveel sulfaat en sulfiet wordt aangemaakt, ontstaat er niet alleen een onaangename geur voor de bezoekers (rotte eieren), maar kan ook het ecosysteem te plaatse vergiftigd raken.
De Caribische zeekoeien krijgen straks in Burgers’ Mangrove de beschikking over een verblijf met een inhoud van één miljoen liter water. Alleen al voor de inhoud van dit bassin moet dus duizend kubieke meter zand worden uitgegraven. Maar dan zijn we er nog niet. Om een stevige constructie voor het bassin te kunnen bouwen, hebben we inmiddels al minimaal vijftienhonderd kubieke meter zand uitgegraven en deze hoeveelheid zal nog verder toenemen. Een logische vraag die rijst: wat doe je vervolgens met deze enorme hoeveelheid zand?
Hier hebben we van tevoren al goed over nagedacht. We kunnen het zand namelijk heel goed gebruiken op de savannevlakte van de Safari. Al langere tijd bestond intern de wens om het terrein hier op te hogen, met als gunstig bijeffect dat de dieren vanaf de houten wandelbrug beter zichtbaar worden voor onze bezoekers. We gaan de volledige hoeveelheid zand dus op een duurzame wijze hergebruiken op een andere locatie in ons park. Als alle werkzaamheden klaar zijn, ontstaat er over vele tientallen meters een heuvel van maximaal anderhalve meter hoog, waar de giraffen, zebra’s en antilopen dankbaar gebruik van zullen gaan maken.
Niet alleen vanuit praktisch oogpunt (betere zichtbaarheid van de dieren voor onze bezoekers), maar ook vanuit een esthetische invalshoek wordt het savanneterrein weer wat gevarieerder qua landschappelijke inrichting. Voor de dieren levert de verhoging in het landschap weer een mooi uitkijkpunt op, waar vandaan ze de omgeving goed kunnen overzien. Tenslotte hopen we dat er door het aanbrengen van meer hellingen minder modder in het terrein ontstaat na hevige regenbuien.
Het houden van vlinders brengt een aantal interessante uitdagingen met zich mee. Al lange tijd verzamelen we zoveel mogelijk kennis over het houden van en kweken met vlinders. Samen met het Zwitserse vlinderpark Papiliorama Zoo beschermen we al 27 jaar een natuurgebied in Belize van 235 vierkante kilometer. Via deze collega hebben we heel veel kennis verzameld over vlinders. Maar ook in Nederland hebben we veel waardevolle kennis en expertise opgedaan van onze collega-dierenparken Wildlands Zoo Emmen en Diergaarde Blijdorp. Beide parken houden al enkele jaren op succesvolle wijze vlinders. We zijn bovendien lid geworden van IABES. Deze vereniging voor het houden van vlinders heeft onder andere een ethische code opgesteld met betrekking tot het werken met deze bijzondere dieren. Als over enige tijd bekend is welke dierverzorgers in de Mangrove gaan werken, nemen we hen vanaf dag één mee in dit leertraject en gaan zij ook praktijkstages lopen bij collega-parken met vlinders in de collectie. Dit alles om zoveel mogelijk te leren en ons zo gedegen mogelijk voor te bereiden.
In Burgers’ Zoo hebben we zowel oranjevoorhoofdvruchtenduiven als prachtvruchtenduiven. Beide vogelsoorten leveren dankzij hun kleurrijke namen waarschijnlijk veel punten op bij Wordfeud, maar zijn daarnaast ook absoluut de moeite waard om te spotten. Nu zaten de prachtvruchtenduiven al geruime tijd in de Bush, maar dat waren uitsluitend mannen omdat er een mannenoverschot is in de dierentuinpopulatie van deze vogelsoort. Daarnaast probeerden we met deze soort te kweken op de vogelafdeling in plaats van in de Bush, omdat de totale dierentuinpopulatie niet heel groot is en we op de vogelafdeling beter kunnen monitoren. Verschillende prachtduiven zijn hier dan ook uit het ei gekropen en succesvol grootgebracht door de ouders. De populatie prachtvruchtenduiven is echter groter dan de populatie oranjevoorhoofdvruchtenduiven in Europa. We willen dus nog mimimaal twee koppels op de vogelafdeling laten en de overige dieren in de Bush uitzetten. Van één oranjevoorhoofdvruchtenduif moet het geslacht nog bepaald worden en dan kunnen de andere vogels dus naar de Bush. De prachtduiven verhuizen dan op hun beurt van de Bush naar de vogelafdeling achter de schermen.
Bekijk hier de livestream over de huidige situatie van de bouw van de Mangrove.
Eerder hebben we al eens verteld dat in de week van maandag 5 tot en met vrijdag 9 september 2016 in totaal zo’n 240 vogels, vissen en reptielen zijn getransporteerd. Veel van deze dieren zijn naar collega-dierenparken in binnen- en buitenland vertrokken, maar daarnaast hebben we ook diverse dieren binnen ons park verhuisd. Zo zijn er vanuit de reeds bestaande mangrovehal in die week twee katvogels naar de Bush verhuisd, terwijl we ook achter de schermen op de vogelafdeling deze soort nog hebben zitten. Na een succesvol verlopen gewenningsperiode achter de schermen van de Bush is het koppel katvogels in ons tropisch regenwoud losgelaten. De katvogels doen het daar uitstekend en laten zich veelvuldig zien… en horen! Deze kleurrijke Aziatische vogelsoort, die tot de prieelvogels behoort, dankt zijn naam namelijk aan het bijzondere ‘blazende’ geluid dat ze produceren. Inderdaad, net een kat! Heeft u ze al gespot in de Bush?
Hier zijn de eerste meters te zien van de leidingen die straks warm of koud water gaan transporteren naar de Mangrove. Dit water is afkomstig van de Warmte-Koude-opslag installatie die zich bevind onder de Safari en Parkeerplaats. Deze leidingen liggen straks onder de grond en volgen een circa 500 meter lang trace over een groot deel van het Park. In komende maanden wordt dit deel-project gerealiseerd.
Op dit moment leven er twee zeekoeien in de Bush, een mannetje en een vrouwtje. In het nieuwe zeekoeienverblijf in de Mangrove hebben ze straks ongeveer vijf keer zoveel ruimte. Er leven maar weinig Caribische zeekoeien in Europese dierentuinen. Deze bijzondere zoogdieren stellen namelijk nogal wat eisen aan hun leefomgeving, voeding en verzorging. Het valt dus niet mee om een dierenpark te vinden dat ons een derde zeekoe wil schenken. De ideale combinatie zou in onze ogen twee vrouwen en één man zijn. Naast het zoeken naar een derde zeekoe zijn we achter de schermen ook al druk bezig met de vraag met welk natuurlijk verrijkingsmateriaal we de zeekoeien verder willen stimuleren om actief en natuurlijk gedrag te vertonen. In de Bush hebben we bijvoorbeeld succesvol geëxperimenteerd met bamboestokken gevuld met graankorrels. In deze bamboestokken zitten kleine gaatjes en als de zeekoeien de bamboestokken in beweging brengen, vallen deze graankorrels door kleine openingen uit de bamboestokken. De zeekoeien zijn verzot op de graankorrels en doen dus graag hun best om ze te pakken te krijgen.
Op dierengebied zijn we met veel voorbereidend werk bezig om straks de gewenste diersoorten vanuit andere Europese dierenparken tijdig naar Arnhem te brengen en deze diersoorten zo goed mogelijk te verzorgen. De nauwe samenwerking met collega-dierenparken in binnen- en buitenland maakt het mogelijk dat we veel kennis en expertise met elkaar uitwisselen.
In de botanische tuin van de Technische Universiteit van Delft stonden een aantal mangroveplanten. Deze planten waren ooit aangeschaft om wetenschappelijk onderzoek te kunnen doen naar de golfslagbreking van mangroves. Mangroves vormen een natuurlijke buffer tussen land en zee en zijn een soort schokbrekers, waardoor tropische stormen minder schade aanrichten. Het onderzoek ging uiteindelijk niet door en om die reden heeft de TU Delft aan Burgers’ Zoo een aantal mangrovebomen geschonken voor ons nieuwe project. Het betreft nu Rhizophora’s (met de bekende steltwortels), maar in het verleden ook enkele Avicennia’s. Wij zijn erg blij met deze aanwinsten, want vooral grote mangroveplanten zijn moeilijk verkrijgbaar. In de oude mangrovehal hebben we de voormalige vijver waarin onder andere de Borneose rivierschildpadden zwommen grotendeels opgevuld met zand en hierin een nieuwe, kleine vijver gemaakt. In deze kleine vijver hebben we de nieuwe aanwinsten in hun potten neergezet. Door de mangroveplanten bij elkaar te plaatsen, hoeven we maar één zoutwatermilieu aan te maken en dagelijks te controleren. De mangroveplanten uit Delft krijgen straks een belangrijke plaats in het ecosysteem dat we aan het bouwen zijn.
Voor de verwarming en de koeling van de Mangrove maken we gebruik van onze warmte/koude-opslag (WKO)-installatie. Hiervoor moeten we leidingen aanleggen door het Park die de WKO-installatie, waar het Safari Meeting Centre, de Bush en de Ocean reeds op aangesloten zijn, straks ook verbindt met de Mangrove. Het spreekt voor zich dat de Mangrove verwarmd moet worden, maar we moeten daar ook koelen om de temperatuur niet te hoog te laten stijgen. Er geldt straks namelijk een minimum en een maximum waartussen de temperatuur in de Mangrove zich mag bewegen.
Maandag 17 oktober starten we met het aanleggen van de fundering voor een gebouw dat apart van de ‘dome’ komt te staan. In dit gebouw plaatsen we straks het zogenaamde Life Support System (LSS): een complete filterinstallatie dat gebruik maakt van diverse natuurlijke filterprocessen. Dit gebouw telt drie verdiepingen, waaronder een kelder. De kelder moet allereerst uitgegraven worden en zorgt ervoor dat het water van de bassins in de ‘dome’ dankzij de zwaartekracht op natuurlijke wijze vanzelf naar deze kelder toestroomt. In de overige twee verdiepingen komen de filterinstallaties te staan die er uiteindelijk voor zorgen dat het gezuiverde water weer terug in de Mangrove stroomt. Het Life Support System wordt bewust in een apart gebouw buiten de Mangrove geplaatst, zodat de zeekoeien geen last hebben van trillingen en geluid van het filterproces.
Als de groutankers en de betonblokken zijn aangebracht, gaat de betonwerker aan de slag. Hij timmert de bekisting, waarin het beton van de fundatie gestort moet worden. De fundatie heeft bij ons project de vorm van een grote omgekeerde T, waarbij de lange zijde van deze letter naar boven is gericht. Aan deze zijde komt bovendien de staalconstructie die het dak gaat dragen en hier wordt ook de beplating van de stalen gevel aangebracht. Deze beplating vormt als het ware de buitenschil, die straks aan de binnenzijde ook gedeeltelijk zichtbaar zal zijn voor de bezoekers van de Mangrove.
Rondom de buitenzijde van de ‘dome’ worden wel dertig groutankers in de bodem vastgezet. Deze ankers worden bevestigd aan de fundering, waarmee de koepelvormige constructie stevig in de grond verankerd wordt. Hiermee voorkomen we straks dat de constructie bij stevige stormen zou kunnen verschuiven. Ongeveer de helft van deze groutankers plaatsen we aan de zuidwestelijke kant van het project ook nog schuin in de grond, omdat van die kant meestal de wind komt. De groutankers functioneren een beetje vergelijkbaar met tentharingen.
Op dit moment zijn we volop bezig met het grondwerk en de fundering van de ‘dome’. Onder deze koepelvormige constructie maken de bezoekers straks hun avontuurlijke tocht door de Mangrove. Onder de fundering plaatsen we eerst een aantal betonblokken. Deze betonblokken volgen de hoogteverschillen die we in het ontwerp van de Mangrove hebben aangebracht. De betonblokken bevinden zich straks onder de fundering, die het maaiveldniveau volgt en daarmee tevens het golvende ontwerp van het project.
Op het bouwterrein wordt een klein ketenparkje gebouwd. Van daaruit zullen de uitvoerenden van het project straks gaan werken.
Het terrein waar de Mangrove gebouwd gaat worden is inmiddels geheel ontdaan van bebouwing en groen. Inmiddels zijn de grondwerkzaamheden begonnen. Deze week wordt gestart met de fundering.
Voor het nieuwe project Burgers’ Mangrove zijn ongeveer dertig bomen gekapt. Bijna al deze bomen krijgen een nieuwe bestemming in ons park. Zo is het nieuwe pelikanenverblijf op de Safari verrijkt met twee van deze pas gekapte bomen. We verwachten dat de vogels nog jaren plezier van deze bomen hebben. Ook voor de bezoekers is het een fraai gezicht als de vogels deze bomen straks als rustplaats of uitkijkpost gaan gebruiken.
Voordat we met de sloopwerkzaamheden konden beginnen, hebben we eerst in samenwerking met Gemeente Arnhem geïnventariseerd of er in de te slopen gebouwen toevallig inheemse vleermuissoorten huisden. Toen dit niet het geval bleek te zijn, konden de werkzaamheden volgens plan starten. Ook de mussenpopulatie is zorgvuldig onderzocht, omdat de mus het in Nederland als soort helaas moeilijk heeft. Gelukkig blijken wij op diverse plaatsen in ons park een bloeiende mussenpopulatie te hebben en doet deze vogel het in ons park dus juist erg goed. Op het bouwterrein waar Burgers’ Mangrove straks te bewonderen zal zijn, worden ruim dertig bomen weggehaald. Slechts enkele van deze bomen worden afgevoerd, terwijl veruit de meeste bomen worden hergebruikt. Een belangrijke voorwaarde voor de kapvergunning die we hebben gekregen, is bovendien dat we een herplantingsplicht hebben: op het huidige bouwterrein worden later circa tien grote bomen en vele kleinere soorten straks weer aangeplant rondom de nieuwe Mangrove.
Ruim twintig van de te vellen bomen worden tijdelijk opgeslagen achter de schermen bij Ingang Oost. Deze bomen worden later onder andere gebruikt op het chimpanseeveld om de natuurlijke klimstructuren voor deze mensapen verder te vergroten. Ook bij de Maleise beren plaatsen we extra klimbomen. Zes bomen worden vrijwel direct op het Rimba-veld geplaatst, waardoor de siamangs een groter gebied krijgen om in de boomtoppen rond te slingeren. Bovendien komen één à twee bomen in het nieuwe verblijf van de pelikanen te liggen op de Safari. Het gaat hierbij hoofdzakelijk om Europese eiken: een duurzame houtsoort, waar onze dieren naar verwachting nog jarenlang plezier van beleven. Ook over het hergebruik van deze bomen is dus van tevoren reeds goed nagedacht!
Naast het slopen van de oude gebouwen en het vellen van de bomen zijn we deze week aan de slag gegaan om het terrein bouwrijp te maken. Zo verwijderen we de fundamenten van de oude gebouwen, een aantal betonnen vijverbakken en bijvoorbeeld het slingerpad dat door de volière van de gieren loopt. Tenslotte moeten ook kabels en leidingen verlegd of verwijderd worden.
Maandag 3 oktober moet het hele terrein bouwrijp worden opgeleverd, zodat het grondverzetwerk kan starten. Dan worden de kelders gegraven die zich straks onder het project Burgers’ Mangrove bevinden. In de Mangrove leggen we diverse waterpartijen aan die een natuurlijke stroming kennen doordat we met hoogteverschillen werken. Uiteindelijk komt dit water door de natuurlijke stroming in de kelders terecht, waar we het weer omhoog kunnen pompen. Door handig gebruik te maken van de zwaartekracht hoeven we zodoende het water maar eenmaal omhoog te pompen, wat straks veel energie bespaart en het duurzame karakter van het project verder versterkt. Het water gaat door een trommelfilter, waarbij het grove sediment uit het water wordt gefilterd. Vervolgens komt het water in een filterinstallatie, die we ook op succesvolle wijze in de Ocean toepassen, compleet met zaken als biologische filters en eiwitafschuimers.
Tot slot hebben we deze week met alle gebruikelijke voorzorgsmaatregelen asbest verwijderd, dat in twee gebouwen en twee volières aanwezig was. Ongeveer een half jaar geleden hebben we in het hele park een uitgebreide asbestinventarisatie laten uitvoeren door een extern bedrijf, waardoor we exact weten in welke oude gebouwen zich nog asbest bevindt. Gelukkig zijn dit nog slechts enkele spaarzame gevallen en met deze kennis hebben we het asbest tijdig en met in achtneming van alle beschermingsmaatregelen kunnen verwijderen.
Een korte video van het afbreken van de volière.
In deze korte video zie je hoe de kluten naar een andere dierentuin worden verhuisd.
Met de grote verhuizing van zo’n 240 vogels, vissen en reptielen zijn ook veel buitenplanten verhuisd van de vogelafdeling. In de week van alle diertransporten zijn we met de tuindienst en de technische dienst begonnen met het voorzichtig uitgraven van veel buitenbeplanting en het opkuilen van deze planten elders in het park.
We hebben hier tijdelijk een locatie voor gekozen bij Ingang Oost, achter de schermen voor onze bezoekers. Door de buitenbeplanting hier te centreren, kunnen we deze planten op efficiënte wijze van water voorzien. Want eigenlijk is dit voor planten niet het ideale seizoen om verplaatst te worden: dat doe je normaliter in de herfst of de winter, wanneer de groei van een plant een natuurlijk rustfase kent (een soort ‘winterslaap’). Vanwege de bouwwerkzaamheden kon het nu echter niet anders natuurlijk.
Het merendeel van de buitenbeplanting willen we graag voor de toekomst behouden en voor veel plantensoorten hebben we al heel concreet een nieuwe bestemming gevonden in ons park. Planten als rododendrons, hazelaars en stinzenplanten kunnen we op diverse locaties in ons park een uitstekende nieuwe plek geven. De Photinia, in het Nederlands ook wel glansmispel genaamd, vormt straks een waardevolle aanvulling van de plantencollectie die de Rimba siert.
Voor de grond in ons park geldt dat deze bijzonder schraal is van samenstelling (dat wil zeggen: erg arm aan voedingsstoffen), maar heel weinig bodemleven herbergt en vrijwel geen structuur heeft. Kortom: een lastige grond voor veel plantensoorten om te groeien, bloeien en tot volle wasdom te komen! In Burgers’ Zoo verzamelen we sinds een paar jaar afgevallen blad op composthopen achter de schermen van ons park. Deze bladaarde (gecomposteerd blad wordt zo genoemd) vormt zeer natuurlijke voeding voor onze planten en wordt door ons graag gebruikt bij het herplanten. Een mooi voorbeeld van recycling en het efficiënt omgaan met natuurlijke grondstoffen binnen ons park!
Vanaf volgende week zullen we naast de sloopwerkzaamheden aan de bestaande gebouwen en verblijven op de vogelafdeling ook de nodige bomen moeten vellen. Bijna alle gevelde bomen krijgen echter een waardevolle nieuwe bestemming binnen ons park. Met name hout van de Europese eik is heel duurzaam en van uitstekende kwaliteit. In de verblijven van de Maleise beren in de Rimba en bijvoorbeeld ook bij de siamangs op het Rimba-veld kunnen we met deze gevelde bomen de dierverblijven verder verrijken, waardoor de dierlijke bewoners jarenlang gebruik kunnen maken van deze bomen.
Het entreegebied van Burgers’ Mangrove moet het visitekaartje vormen voor wat de bezoeker binnen in de Mangrove-‘dome’ kan aantreffen. In ons klimaat kunnen eigenlijk geen planten uit Belize groeien en mangrovebomen al helemaal niet. Vandaar dat we buiten met plantensoorten gaan werken die gevoel van een tropische kust oproepen, maar wel tegen natte en koude Nederlandse winters kunnen. Een aantal struiken uit de oude vogelafdeling gaan we hiervoor hergebruiken.
De drie zeearenden, een moeder met 2 jongen, zijn verhuisd naar verschillende dierenparken in Europa. Voordat ze op transport konden moesten de indrukwekkende vogels natuurlijk eerst gevangen worden. Nadat de dieren gevangen waren kregen ze nog een ontwormingstablet. Vanwege de gezondheid van de dieren is het noodzakelijk om ze een ontwormingstablet te geven voordat ze op transport gaan.
Bekijk hoe ook de vogels in de Mangrove worden gevangen, een lastige klus!
In de week van maandag 5 september tot en met vrijdag 9 september hebben we in totaal zo’n 240 vogels, vissen en reptielen getransporteerd. De meeste dieren zijn vertrokken naar collega-dierenparken verspreid over heel Europa. Daarnaast zijn er ook een aantal diersoorten naar andere afdelingen verhuisd. Zo zijn de roze pelikanen van de vogelafdeling naar de Safari gegaan en de pangasius (haaimeerval), de witoorkatvogels en de oranjevoorhoofdvruchtenduiven naar de Bush. Achter de schermen houden we faciliteiten om te kweken met bijvoorbeeld de prachtvruchtenduiven. Dit om de populatie in dierentuinen te versterken. Tenslotte zijn de zwarte neushoornvogel, incagaai, tragopanen en argusfazanten verplaatst naar een overblijvend gedeelte van de vogelafdeling.
Dankzij een maandenlange voorbereiding en zorgvuldige logistieke planning is alles efficiënt en op tijd verlopen. Met het team biologen hebben we heel veel tijd en moeite besteed om voor alle diersoorten die uit ons park moesten vertrekken een goed dierenpark te vinden. Sommige soorten zijn erg gewild en maar weinig vertegenwoordigd in de dierenparken: die ben je bij wijze van spreken al in één dag kwijt. Maar er zijn natuurlijk ook soorten die vrij talrijk in dierenparken vertegenwoordigd en zijn en met name voor die soorten kost het de nodige tijd en moeite om toch een goed dierenpark te vinden. Het was goed om deze week te zien dat al die inspanningen hun vruchten hebben afgeworpen en dat onze medewerkers als een hecht team hebben samengewerkt om deze omvangrijke klus tot een goed einde te brengen.
Ook voor de dierverzorgers is het een roerige week geweest natuurlijk. Want hoewel iedereen de komst van Burgers’ Mangrove toejuicht en begrijpt dat we daarvoor lastige keuzes moeten maken, vertrekken er wel diersoorten waar verzorgers jarenlang intensief voor gezorgd hebben. Gelukkig vertrekken de dieren naar goede collega’s waar ze hopelijk nog voor veel nageslacht mogen gaan zorgen.
Reeds deze week zijn diverse bomen en planten van de vogelafdeling naar locaties achter de schermen overgebracht, waar ze worden opgekuild. Een deel van deze planten komt straks terug rond het nieuwe project en een ander deel van de planten wordt bijvoorbeeld weer in de Rimba aangeplant. Bovendien gaan op korte termijn de eerste sloopwerkzaamheden beginnen.
Er zijn twee verschillende soorten schildpadden gevangen, er moet er nog een gevangen worden.
De grote vogelverhuizing gaat plaatsvinden!
In september verhuizen de pelikanen naar de Safari. De komende weken worden het nieuwe binnen- en buitenverblijf afgemaakt. De Technische Dienst werkt momenteel aan het plaatsen van een hek in de vijver van de Safari. Het hek zal ervoor zorgen dat de pelikanen straks niet de savannevlakte op kunnen.
Op dit moment staan er achter de schermen in de oude Mangrove mangroveplanten om op te kweken voor de nieuwe Mangrove. Er wordt eveneens getest of het bedachte natuurlijke filtermateriaal effect heeft op de planten.
Het zeekoeienbassin wordt gefilterd door verschillende soorten filters in onze filterruimte. Deze noemen we LSS (Life Support Systems). Een deel van de filtering zal echter ook in het bassin zelf plaats vinden doormiddel van een helofytenfilter. Deze filtering is belangrijk: ze zorgen voor een natuurlijke realistische overgang tussen open water en land, en tussen de plantwortels van de mangrovebomen kunnen vissen hun eitjes leggen en jonge vissen opgroeien.
Vandaag is er een Hamerkop vertrokken naar Lourosa, Portugal. Het transport zal met een vliegtuig plaatsvinden.
Mangroves worden de kraamkamer van de oceaan genoemd. Talloze vissoorten en andere bewoners van het tropisch koraalrif komen ter wereld in de mangrove. Dat trekt op zijn beurt allerlei vogels, reptielen en zoogdieren aan die hun voedsel of beschutting in deze vaak lastig doordringbare natuurgebieden zoeken. Mangroves beschermen de kustlijnen tegen tropische stormen door de golven te breken en het zand met hun wortels vast te houden. Mangroves worden wereldwijd bedreigd onder andere door intensieve garnalenteelt en explosieve bevolkingsgroei, waarvoor veel mangroves gekapt worden en voorgoed verdwijnen. Burgers’ Zoo wil bewustwording bij de bezoekers creëren voor dit bijzondere, kwetsbare ecosysteem in de hoop een blijvende positieve gedragsverandering ten opzichte van deze natuur te bewerkstelligen.
Tijdens de ontwerpfase van het project is er veel aandacht besteed aan het duurzame karakter van het gebouw. Zo zal de electrische energie benodigd voor de installaties zoveel mogelijk opgewekt worden door middel van zonnepanelen. Op zonnige/warme dagen zal door middel van zonwering de temperatuur in de Mangrove gereguleerd worden om het inzetten van (energieverslindende) koeling te voorkomen. De mangrove zal aangesloten worden op het reeds bestaande Warmte- en Koude Opslag (WKO) systeem. Met dit systeem wordt warm of koud water ondergronds opgeslagen en gebruikt voor verwarming of koeling van een gebouw. Dit systeem zorgt voor een zeer laag energieverbruik. Gas is niet langer benodigd voor de verwarming en er zijn geen airco-units nodig voor de koeling. Verder is de gehele filterinstallatie om de 2 waterbassins in de Mangrove schoon te houden zo ontworpen dat het energieverbuik minimaal is. Het water zal voornamelijk via zwaartekracht door de systemen gaan. De noodzakelijke pompen zullen energiezuinig zijn. Uiteraard zijn de overige energieverbruikers zoals verlichting en ventilatie allen zo duurzaam mogelijk uitgevoerd.
Beleef volgend jaar zomer de grootste overdekte mangrove van de wereld in Arnhem! Als bezoeker start je in het Centraal-Amerikaanse Belize met karakteristieke huisjes, van waar de bezoeker het ecosysteem van de mangrove in loopt. Aan de binnenzijde bevinden zich eveneens huisjes, waardoor binnen en buiten op elkaar aansluiten.
Vervolgens loopt de avonturier nieuwsgierig een zandstrandje op met onder andere leguanen, dat als overgang dient tussen het land en de zeekoeienkreek, waar men met een brug overheen loopt. De vlonder kronkelt door een mangrovebos en komt uit bij een moddervlakte waar overal krabben bij eb druk bezig zijn om hun voedsel te verzamelen en bij vloed om een veilig heenkomen te vinden. Ook vissen en mangrovekwallen zijn van dichtbij te spotten.
Langzaam daalt de bezoeker af totdat hij plotseling oog in oog met zeekoeien staat dankzij een omvangrijke panoramaruit van 12 x 1,8 meter.
Het pad voert verder landinwaarts door het hoger gelegen tropisch droogbos met veel nectarplanten, waar niet alleen meer dan duizend vlinders zijn te ontdekken, maar ook andere diersoorten zoals verschillende vogels en reptielen.
Nergens in de wereld leven zoveel verschillende mangrovedier- en plantensoorten samen onder één dak en vormen zij één natuurgetrouw vormgegeven ecosysteem.
